Przeżywamy pierwszą niedzielę Wielkiego Postu, czasu nawrócenia, pokuty, przemiany myślenia i życia. Od pierwszych wieków Kościoła wykorzystywano ten czas szczególnie na przygotowanie kandydatów do chrztu i odnowienia skutków tego sakramentu. Uczyńmy wszystko, co możliwe, by ten czas nie był dla nas tylko kolejnym Wielkim Postem, ale doprowadził nas do pogłębienia duchowej relacji z Bogiem, który wychodzi nam naprzeciw, aby nas odnaleźć.

W Chrystusie istnieje jedność – jest Bogiem-człowiekiem. Wielokrotnie w Ewangelii widzimy Jezusa, który przejawia czysto ludzkie emocje i zachowania, pochyla się nad każdym człowiekiem, z wielką miłością lituje się nad ludźmi. Taki również jest Bóg: pochyla się nad każdą ludzką biedą, doskonale rozumie naszą sytuację. Każda Eucharystia jest dziękczynieniem za to, że Bóg jest wśród ludu. Teraz i zawsze.

Chrystus w czasie Eucharystii uczy nas modlitwy. Wielokrotnie wskazywał, że trzeba na nią znaleźć nie tylko miejsce, lecz także czas. Uczymy się w tym kościele, jak w sercu i w codzienności budować świątynię, w której będziemy spotykać Boga twarzą w twarz na modlitwie i wsłuchiwać się w Jego słowa.

Ostatnia niedziela stycznia obchodzona jest w kościele katolickim jako Światowy Dzień Trędowatych. Jest to okazja do przypomnienia, że najstarsza choroba, o której zapomnieli już mieszkańcy większości krajów rozwiniętych, w najuboższych rejonach świat jest nadal groźna i wciąż zbiera swoje tragiczne żniwo.