Ogłoszenia – XVIII Niedziela Zwykła.
Wielebni Duszpasterze, Czcigodne Osoby Życia Konsekrowanego, Umiłowani Diecezjanie,
Czas wakacji będący dla wielu czasem wytchnienia, odpoczynku, dla wielu – szczególnie dla ludzi młodych – jest czasem do podejmowania ważnych decyzji.
Wszyscy jesteśmy za siebie współodpowiedzialni. W myśl słów św. Pawła: „Jeden drugiego brzemiona noście” (Ga 6,2) starajmy się pomagać innym w podejmowaniu przez nich ważnych decyzji. Wśród tych decyzji bardzo ważne są te, które dotyczą drogi powołania. Dotyczy to szczególnie wyboru drogi do życia małżeńskiego, rodzinnego, powołania kapłańskiego, do życia konsekrowanego, pracy na misjach i każdego innego, będącego wypełnieniem zaproszenia samego Boga.
Diecezja nasza, która z każdym rokiem staje się liczebnie większa, ma ciągle za mało kapłanów i osób życia konsekrowanego. Zwracam się do Was, Czcigodni Diecezjanie, z serdeczną prośbą o ufną modlitwę w intencji powołań kapłańskich, do życia konsekrowanego i do posługi na misjach. Niebawem rozpocznie się nowy rok akademicki w naszym Wyższym Seminarium Duchownym. Pragnieniem wszystkich, którym na sercu leży dobro ludu Bożego naszej Wspólnoty diecezjalnej jest, aby nasze Seminarium Duchowne przygotowało jak najlepiej i jak najliczniejszą grupę młodych kapłanów.
Proszę zatem każdego z Was o modlitwę, ofiarowanie cierpień i dobrych uczynków w intencji uproszenia powołań. Do tej prośby zachęca nas sam Jezus: „Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało. Proście Pana żniwa, aby posłał robotników na swoje żniwo” (por. Mt 9,36-10,8). Cenne jest także dobre słowo zachęty wobec młodych i towarzyszenie im w podejmowaniu, a potem w realizacji ich powołania.
Z serca dziękuję za wsparcie modlitewne, każdy dobry czyn i słowo w intencji powołań.
Z modlitwą i pasterskim błogosławieństwem
+ Romuald Kamiński
Biskup Warszawsko-Praski
Pan Jezus, dając głodnym ludziom chleb, jednocześnie wprowadza ich w tajemnicę chleba życia. On chce nam dać najlepszy pokarm: swoje Ciało wzmacniające nas na drodze do nieba. Jak najczęściej starajmy się rozbudzić w sobie pragnienie przyjmowania tego wyjątkowego pokarmu.
Dzisiaj o godz. 17.30 Nieszpory o Najświętszym Sakramencie i procesja.
Ogłoszenia – XVII Niedziela Zwykła.
Rozpoczyna się sierpień, w którym wspominamy wiele ważnych dla Polski dat historycznych. Od wielu lat jesteśmy zachęcani do szczególnej wstrzemięźliwości od alkoholu w tym miesiącu. Uczyńmy to i w tym roku, abyśmy poprzez nasze wyrzeczenie przyczyniali się do wyzwolenia wielu naszych rodaków z nałogu.
Dzisiaj o godz. 17.30 Nieszpory niedzielne.
Ogłoszenia – XVI Niedziela Zwykła.
Pan Jezus przypomina swoim uczniom o obowiązku odpoczynku po pracy. Gdy jednak wielki tłum znowu gromadzi się przy nich, Jezus od razu zaczyna nauczać. Odpoczynek jest konieczny do nabrania sił do dalszej pracy. Pobyt na urlopie nie zwalnia nas od czynienia dobra, jeżeli tylko nadarza się ku temu sposobność.
Dzisiaj o godz. 17.30 Nieszpory o Matce Bożej.
Ogłoszenia – XV Niedziela Zwykła.
Pan Jezus wysłał swoich uczniów na pierwszą misję. Wyposażył ich obficie w dary duchowe. Cały Kościół jest wyposażony w te duchowe dary. Możemy z nich owocnie korzystać tylko wtedy, gdy zaufamy Jezusowi.
Dzisiaj o godz. 17.30 Nieszpory niedzielne.
Peregrynacja relikwii św. Jozafata Kuncewicza. 20-21 .07.2018r.
„ABY WSZYSCY BYLI JEDNO …” (J 17, 22)
RELIKWIE ŚW.JOZAFATA KUNCEWICZA W WARSZAWIE STOLICY POLSKI
Jozafat (Jan) Kuncewicz (ok. 1580 – 1623) urodził się we Włodzimierzu Wołyńskim. Ojciec wysłał go na naukę do Wilna, gdzie związał się ze wspólnotą unicką, grupującą się wokół cerkwi św. Trójcy. W roku 1604 wstąpił do klasztoru bazylianów. Śluby zakonne złożył na ręce rezydującego w Wilnie metropolity kijowskiego Hipacego Pocieja, przyjmując imię Jozafat. Niebawem wyświęcony został na diakona, a w r. 1608 – na kapłana. Przykład zakonnej ascezy i jego gorliwość modlitewna i kaznodziejska przyciągały do parafii nowych wiernych, zaś do monasteru nowych kandydatów, z których najwybitniejszym był niewątpliwie Jan (w zakonie Józef) Welamin Rutski (1574-1637), późniejszy archimandryta monasteru wileńskiego i następca Hipacego Pocieja na stolicy metropolitalnej. Po objęciu przez Rutskiego metropolii kijowskiej, Kuncewicz został archimandrytą monasteru św. Trójcy. Współdziałając z Rutskim na polu reformy i odnowy życia zakonnego, przyczynił się m.in. do powstania nowicjatu w Byteniu k. Słonimia oraz monasteru w Żyrowicach, późniejszego głównego sanktuarium w Wielkim Księstwie Litewskim. W roku 1617 został biskupem-koadiutorem arcybiskupa połockiego z prawem następstwa, zaś w roku następnym – arcybiskupem połockim. Na tym stanowisku wsławił się gorliwością duszpasterską, licznymi wizytacjami, reorganizacją duchowieństwa i życia religijnego wiernych. Wydał m.in. Katechizm i Reguły dla kapłanów. Był także autorem utworów o tematyce ascetycznej i apologetycznej. Ustanowienie w roku 1620 przez patriarchę Jerozolimy Teofanesa hierarchii „dyzunickiej” w Rzeczypospolitej spowodowało eskalację niechęci do zwolenników pojednania między Kościołami wschodnim i zachodnim, arcybiskup Jozafat zginął 12 listopada 1623 r. w Witebsku. Już w 1643 r.połocki hierarcha został beatyfikowany. Kanonizacja nastąpiła w 1867 r. Nie ulegające rozkładowi relikwie św. Jozafata spoczywały pierwotnie w Połocku. Zabrane stamtąd w początkach XVIII w. z obawy przed władzami carskimi, trafiły do Białej Podlaskiej na lubelszczyźnie, gdzie spoczęły w miejscowej cerkwi bazyliańskiej. W r. 1873 relikwie zamurowano w podziemiach cerkwi w celu uchronienia ich przed zniszczeniem. Wydobyto je potajemnie po 42 latach w roku 1915 i przewieziono do Wiednia do cerkwi św. Barbary. Stamtąd po II wojnie światowej trafiły do Rzymu i po dziś dzień spoczywają w bazylice św. Piotra. Część z nich (paliusz i dłoń) natomiast od wielu lat znajduje się w przemyskiej katedrze greckokatolickiej, skąd peregrynują po parafiach. czytaj więcej »
Ogłoszenia – XIV Niedziela Zwykła.
Pan Jezus przyznaje się do swojej rodziny, do swojego pochodzenia, swojego miasta i chociaż nie jest dobrze rozumiany, to jednak nie wypiera się swoich ziemskich korzeni. Swojej historii nikt nie może zmienić, ale można jej nadać nowy, piękniejszy bieg. Uczmy się od Pana Jezusa, nie zapominając o tym, co było, i nie zrażając się przeciwnościami, budować własną drogę realizowania powołania do szczęścia przekraczającego ziemski wymiar.
Dzisiaj o godz. 17.30 Godzinki ku czci św. Michała Archanioła.