Wezwanie do nawrócenia jest zachętą do nieustannego odkrywania piękna i głębi Eucharystii. W Wielkim Poście ta droga prowadzi do źródła, którym jest Ewangelia Jezusa Chrystusa. Zbliżamy się do świąt, wkraczamy w czas intensywniejszego rozważania męki naszego Pana. Zasłoniliśmy krzyże w świątyni, by na nowo odsłonić je przed naszymi oczyma w Wielki Piątek. Niechaj ten czas będzie szczególnym czasem wyciszenia i towarzyszenia Jezusowi w Jego cierpieniu i męce.

Dzisiaj o godz. 17.15 Gorzkie Żale z nauką pasyjną.                                                               

Życie ciągle stawia przed nami nowe wyzwania. Są one okazją do głębszej refleksji nad wartościami i zasadami, którymi się kierujemy. Wielki Post wzywa każdego z nas do zrewidowania życia, postawienia sobie pytania, czy naprawdę idziemy śladem Bożych drogowskazów. Żyć to stawać się człowiekiem, a dla wierzących – stawać się chrześcijaninem. To proces, który dokonuje się w nas nieustannie. Na tej drodze wpatrujmy się w Jezusa, który podczas rozmowy z Nikodemem mówi jasno i konkretnie: trzeba się na nowo narodzić, aby żyć.

Wielki Post, to czas naszej metanoi, która oznacza przemianę życia, podjęcie nowych wyzwań, pracę nad swoją duchowością, a przede wszystkim zmianę myślenia pod wpływem Słowa, które kieruje do nas Bóg. Aby je usłyszeć, trzeba się zatrzymać, wyciszyć, skierować uwagę serca na Boga. Jest wiele spraw ważnych, lecz nie zaniedbajmy tego, co naprawdę istotne.   

W centrum liturgii drugiej niedzieli Wielkiego Postu Kościół stawia Jezusa, który na górze Tabor ujawnia trzem wybranym uczniom prawdę, że jest umiłowanym Synem Boga Ojca. Oni poznali prawdę o Jezusie, który ich wezwał i za którym podążyli. Niech czas postu będzie dla nas okazją nieustannego odkrywania prawdy o Tym, który na ołtarzach naszych świątyń ofiarowuje się Bogu za nas, staje się Pokarmem na życie wieczne.