29 czerwca 2023., po raz kolejny rozpoczynamy wspólne odmawianie Nowenny. Ta nieustająca modlitwa w naszej Parafii rozpoczęła się w 2019 roku.
Za każdym razem obejmujemy intencją wspólną: Kościół, naszą Parafię, Kapłanów, grzeszników ciężkich, dusze w czyśćcu cierpiące, konających i młodzież, za którą nikt się nie modli oraz oddajemy Panu Jezusowi Miłosiernemu intencje każdej osoby modlącej się z nami.
Zachęcamy wszystkich do udziału w Nowennie. Przebieg modlitwy jest następujący:
Co drugi czwartek rozpoczynamy kolejny Dzień Nowenny z Dzienniczka św. Siostry Faustyny i kontynuujemy przez kolejne 8 dni.
Np. 29 czerwca rozpoczynamy Dzień 1 z dzienniczka i przez kolejne 8 dni odmawiamy tylko dzień pierwszy czyli od 29 czerwca do 7 lipca; następnie od 13 do 21 lipca modlimy się Dniem 2.
Według nakazu Pana Jezusa – porządek wszystkich Dni Nowenny jest następujący :
Dzień pierwszy: Dziś sprowadź Mi ludzkość całą, a szczególnie wszystkich grzeszników
Dzień drugi: Dziś sprowadź Mi dusze kapłańskie i zakonne
Dzień trzeci: Dziś sprowadź Mi wszystkie dusze pobożne i wierne
Dzień czwarty: Dziś sprowadź Mi pogan i tych, którzy Mnie jeszcze nie znają
Dzień piąty: Dziś sprowadź Mi dusze heretyków i odszczepieńców
Dzień szósty: Dziś sprowadź Mi dusze ciche i pokorne, i dusze małych dzieci
Dzień siódmy: Dziś sprowadź Mi dusze, które szczególnie czczą i wysławiają miłosierdzie
Dzień ósmy: Dziś sprowadź Mi dusze, które są w więzieniu czyśćcowym
Dzień dziewiąty: Dziś sprowadź Mi dusze oziębłe
Panie Jezu pouczyłeś nas, że kiedy przychodzimy do Ciebie wypraszać miłosierdzie powinniśmy być bezgranicznie ufni, wierzyć w Twoje Miłosierdzie i trwać w pokorze – tzn. prawdzie o nas.
Aby zbierać owoce Miłosierdzie mamy czynić Miłosierdzie bliźnim – choćby przez modlitwę.
Dziś chcemy dalej zgłębiać Twój największy przymiot – Miłosierdzie, zrozumieć czym ono jest dla ludzi i świata.
I nauczyć się je przyjmować, nie być dla siebie sędziami bo nie będziemy umieli dawać miłosierdzia drugiemu…
Pan Jezus powiedział do św. Faustyny: „Jeśli ktoś nie chce Mnie przyjąć za życia jako miłosiernego Pana, to w momencie śmierci będzie Mnie musiał przyjąć jako sprawiedliwego Sędziego”. Miłosierdzie Boże tu i teraz jest szansą dla Ciebie i dla mnie na wieki, ale każdy z nas indywidualnie decyduje dziś, jak szansę Bożego Miłosierdzia wykorzysta.
Morze miłosierdzia
Wiemy, co to jest morze, a tym bardziej ocean. Biblia określa je jako zbiorowisko wód (Rdz 1, 10; Koh 1,7), podkreśla, że to potężne wody (Iz 43, 16). Morze jest wielkie, długie i szerokie (Ps 104,25). Jego cechą charakterystyczną jest bezmiar przestrzeni. Nie można jej ogarnąć wzrokiem. Zarazem jest to przestrzeń opanowana, ujarzmiona, zamknięta (Hi 38,8). Pan gromi morze i On je wysusza (Na 1,4). Morze ma swoje granice po to, by wody z brzegów nie wyszły (Prz 8,29). Morze to również otchłań, która może zakryć góry (Ps 46, 3), to nieprzenikniona głębia (Za 9,4; Mt 18,6; Łk 5,4), to głębina, której Panem jest Bóg (Hi 9,8; Ps 68,23; 135, 6), a która straszna jest dla rozbitka (2 Kor 11,25).
Jezus często używa określenia „morze miłosierdzia Mojego”. Odsłoniłem ci całe morze miłosierdzia, powiedział po to, by św. Faustyna widząc swoją wielką nędzę, tym bardziej zdobywała się na wielką ufność (Dz. 718)
Matka Angelika założycielka Sanktuarium – z Alabamy – w którym siostry trwają na modlitwie, pokucie i nieustannej adoracji Najświętszego Sakramentu:
Pewnego razu Matka Angelica znalazła się nad brzegiem oceanu. Stojąc jakieś 10 m od falujących wód nagle zauważyła zbliżającą się do niej gigantyczną falę. Jej wielkość, wspaniałość i potęga wprawiły ją w zdumienie i znieruchomienie. Niespodziewany widok czegoś, niespotykane wydarzenie zapiera nam dech w piersiach. W mgnieniu oka uświadomiła sobie, że za chwilę fala jej dosięgnie, zaleje, a może porwie w głąb. Plażowicze widząc co się dzieje zaczęli wołać: Uciekaj! Uciekaj! Ale wielkość wrażenia, a także noszony aparat ortopedyczny, który utknął w piasku, uniemożliwiły uczynienie najmniejszego kroku. Fala rozbiła się u jej stóp, czyniąc mokrymi buty i habit. Gdy Matka Angelica nieco ochłonęła i uniosła głowę, doznała kolejnego zachwytu. Na wierzchu dłoni zobaczyła dużą i piękną kroplę wody, lśniącą w słońcu jak diament. Piękno tej kropli tak głęboko ją poruszyło, że poczuła się jej niegodna i po chwili kontemplacji strząsnęła ją z dłoni z powrotem do oceanu. Wówczas dziwny spokój, który odczuwała, prysł jak bańka mydlana, a Matka Angelica poczuła, że Jezus mówi: Angelico, widziałaś tę kroplę? Ta kropla jest jak wszystkie twoje grzechy, twoje słabości, twoje ułomności. A ocean jest jak Moje miłosierdzie. Czy, gdybyś postarała się, dojrzałabyś w nim tę kroplę? ‘Nie, Panie’. A gdybyś naprawdę bardzo wytężyła wzrok, dojrzałabyś ją? ‘Nie, Panie’. I wtedy Pan zapytał łagodnie: To dlaczego wciąż starasz się zobaczyć?
To wydarzenie pozwala lepiej zrozumieć, co Jezus pragnie nam powiedzieć przez obraz morza miłosierdzia. Wszyscy czasem rozpamiętujemy nasze grzechy i upadki. Zadręczamy się, tracimy spokój, poczuwamy się do winy, choć już poprosiliśmy i otrzymaliśmy przebaczenie. Tak trudno dociera do nas prawda, że skoro Bóg nam przebaczył, to nasze grzechy zostały usunięte, unicestwione. Zniknęły w oceanie Bożego miłosierdzia. Z taką samą miłością i zatroskaniem, jak wobec uczniów na brzegu Morza Tyberiadzkiego (J 21, 1-12), Jezus zwraca się do nas:
Niechaj się nie lęka do mnie zbliżyć dusza słaba, grzeszna, a choćby miała więcej grzechów niż piasku na ziemi, utonie wszystko w otchłani miłosierdzia Mojego (Dz. 1059).
Nie musimy się dłużej nimi przejmować tylko wielbić niepojęte miłosierdzie Boże.
Dzień pierwszy Nowenny do Miłosierdzia – z Dzienniczkiem
Dziś sprowadź Mi ludzkość całą, a szczególnie wszystkich grzeszników, i zanurzaj ich w morzu miłosierdzia Mojego, a tym pocieszysz Mnie w gorzkim smutku, w jakim pogrąża Mnie utrata dusz.
Jezu najmiłosierniejszy, którego właściwością jest litować się nad nami i przebaczać nam, nie patrz na grzechy nasze, ale na ufność, jaką mamy w nieskończoną dobroć Twoją, i przyjmij nas wszystkich do mieszkania najlitościwszego Serca swego, i nie wypuszczaj nas z niego na wieki. Błagamy Cię przez miłość Twoją, która Cię łączy z Ojcem i Duchem Świętym.
Ojcze Przedwieczny, spójrz okiem miłosierdzia na ludzkość całą, a szczególnie na biednych grzeszników. Ludzkość ta jest zamknięta w najlitościwszym Sercu Jezusa i dla Jego bolesnej męki okaż nam miłosierdzie swoje, abyśmy wszechmoc miłosierdzia Twego wysławiali na wieki wieków. Amen.
KORONKA DO MIŁOSIERDZIA BOŻEGO
(do odmawiania na zwykłej cząstce różańca – 5 dziesiątków)
Na początku
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje, przyjdź królestwo Twoje, bądź wola Twoja jako w niebie, tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj i odpuść nam nasze winy jako i my odpuszczamy naszym winowajcom i nie wódź nas na pokuszenie, ale nas zbaw ode złego. Amen.
Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą. Błogosławionaś Ty między niewiastami i błogosławiony owoc żywota Twojego, Jezus. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi, teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.
Wierzę w Boga, Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi, i w Jezusa Chrystusa, Syna Jego jedynego, Pana naszego, który się począł z Ducha Świętego, narodził się z Maryi Panny, umęczon pod Ponckim Piłatem, ukrzyżowan, umarł i pogrzebion. Zstąpił do piekieł, trzeciego dnia zmartwychwstał. Wstąpił na niebiosa, siedzi po prawicy Boga Ojca wszechmogącego. Stamtąd przyjdzie sądzić żywych i umarłych. Wierzę w Ducha Świętego, święty Kościół powszechny, świętych obcowanie, grzechów odpuszczenie, ciała zmartwychwstanie, żywot wieczny. Amen.
Na dużych paciorkach (1 raz)
Ojcze Przedwieczny, ofiaruję Ci Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo najmilszego Syna Twojego, a Pana naszego Jezusa Chrystusa, na przebłaganie za grzechy nasze i całego świata.
Na małych paciorkach (10 razy)
Dla Jego bolesnej męki, miej miłosierdzie dla nas i całego świata.
Na zakończenie (3 razy)
Święty Boże, Święty Mocny, Święty Nieśmiertelny, zmiłuj się nad nami i nad całym światem.