Nieustająca Nowenna do Miłosierdzia Bożego – dzień 2



Nieustająca Nowenna do Miłosierdzia Bożego.
Zachęcamy każdego do wspólnej modlitwy.
Na stałe obejmujemy intencją: Kościół, naszą Parafię, Kapłanów, grzeszników ciężkich, dusze w
czyśćcu cierpiące, konających i młodzież, za którą nikt się nie modli. Zawsze oddajemy Panu Jezusowi
Miłosiernemu intencje każdej osoby modlącej się z nami.
9 marca 2023 odmawiamy Dzień 2 Nowenny, a następnie przez kolejne 8 dni kontynuujemy
modlitwę (wszystkie dni Dzień 2 Nowenny).
Ks. Adam Skreczko Uniwersytet w Białymstoku Kapłan jako szafarz Miłosierdzia Bożego
według bł. ks. Michała Sopoćki​

  1. In persona Christi
    Swoje rozważania o kapłanie jako szafarzu Miłosierdzia Bożego ks. M. Sopoćko opiera na
    podstawowej prawdzie, że „najdoskonalszym i najwyższym kapłanem jest Chrystus, a inni
    kapłani sprawują swój urząd tylko w imieniu Chrystusa, dlatego winni Go w tej pracy
    naśladować, czyli zawsze i wszędzie uświadamiać sobie zadanie szafarzy miłosierdzia Bożego
    i świadczyć je przez naukę i sakramenta” . Ta prawda była również często powtarzana przez
    Sobór Watykański II: „kapłan pełniący posługę dzięki świętej władzy, jaką się cieszy w osobie
    Chrystusa (in persona Christi), sprawuje Ofiarę eucharystyczną” oraz obecna w nauczaniu
    innych papieży . Wyrażenie in persona Christi „znaczy więcej niż w imieniu czy w zastępstwie
    Chrystusa. In persona to znaczy: w swoistym sakramentalnym utożsamieniu się z
    Prawdziwym i Wiecznym Kapłanem, który Sam tylko Jeden jest prawdziwym i prawowitym
    Podmiotem i Sprawcą tej swojej Ofiary – i przez nikogo właściwie nie może być w jej
    spełnianiu wyręczony” . Źródłem kapłaństwa Chrystusowego w Kościele jest hojność Bożej
    miłości, która „tkwi u podstaw Jego zbawczego planu, ponieważ «w tym przejawia się miłość,
    że nie my umiłowaliśmy Boga, ale że on sam pierwszy nas umiłował» (1 J 4, 10)” . Właśnie w
    tym kontekście posługa wyświęconego szafarza znajduje swą rację bytu. „Nikt nie może
    samemu sobie udzielić łaski: jest ona zawsze darmo danym i przyjętym darem” . Wynika
    stąd, że prezbiterzy są „wyposażonymi i uzdolnionymi przez Chrystusa sługami łaski” , są oni
    żywymi znakami i nosicielami miłosierdzia. Jan Paweł II naucza, że kapłani są sługami i
    przekazicielami miłosierdzia.
    [..] Ksiądz Sopoćko wskazuje na konkretne okoliczności i sposoby głoszenia orędzia
    miłosierdzia. Poucza kapłanów, „by o tym miłosierdziu Bożym często mówili w kazaniach
    zarówno do osób doskonałych jak największych grzeszników”. Kapłan ma „w kazaniach, na
    lekcjach religii i przy innych okazjach podkreślać miłosierdzie Boże, jak to czynił Pan Jezus w
    swych przypowieściach o dobrym pasterzu, miłosiernym samarytaninie, synu marnotrawnym
    itp.”. Ma on „ujawniać miłosierdzie Boże w sposobie głoszenia kazań – w tonie, dykcji,
    modulacji, doborze słów odpowiednich, gdyż więcej tym sposobem zjednamy dla Boga dusz,
    niż patetycznym gromieniem, wymyślaniem i łajaniem”. Kapłan ma tak czynić, bowiem
    „wierni zwykle rozważają to, co poda im kapłan w kazaniu, co jest treścią modlitw
    odmawianych lub pieśni śpiewanych”[..]

Dzień drugi Nowenny do Miłosierdzia – z Dzienniczkiem

Dziś sprowadź Mi dusze kapłańskie i zakonne, i zanurz je w niezgłębionym miłosierdziu Moim. One dały Mi
moc przetrwania gorzkiej męki; przez nie, jak przez kanały, spływa na ludzkość miłosierdzie Moje.
Jezu najmiłosierniejszy, od którego wszystko co dobre pochodzi, pomnóż w nas łaskę, abyśmy spełniali godne
uczynki miłosierdzia, by ci, co na nas patrzą, chwalili Ojca miłosierdzia, który jest w niebie.
Ojcze Przedwieczny, spójrz okiem miłosierdzia swego na grono wybranych w winnicy swojej, na dusze
kapłańskie i zakonne, i obdarz ich mocą błogosławieństwa swego, a dla uczuć Serca Syna swego, w którym te
dusze są zamknięte, udziel im mocy i światła swego, aby mogli przewodzić innym na drogach zbawienia, by
wspólnie śpiewać cześć niezgłębionemu miłosierdziu Twemu na wieki wieczne. Amen.

KORONKA  DO  MIŁOSIERDZIA  BOŻEGO
  (do odmawiania na zwykłej cząstce różańca – 5 dziesiątków)

        Na początku
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje, przyjdź królestwo Twoje, bądź wola Twoja jako
w niebie, tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj i odpuść nam nasze winy jako i
my odpuszczamy naszym winowajcom i nie wódź nas na pokuszenie, ale nas zbaw ode złego. Amen.
Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą. Błogosławionaś Ty między niewiastami i błogosławiony
owoc żywota Twojego, Jezus. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi, teraz i w
godzinę śmierci naszej. Amen.
Wierzę w Boga, Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi, i w Jezusa Chrystusa, Syna Jego
jedynego, Pana naszego, który się począł z Ducha Świętego, narodził się z Maryi Panny, umęczon pod
Ponckim Piłatem, ukrzyżowan, umarł i pogrzebion. Zstąpił do piekieł, trzeciego dnia zmartwychwstał.
Wstąpił na niebiosa, siedzi po prawicy Boga Ojca wszechmogącego. Stamtąd przyjdzie sądzić żywych i
umarłych. Wierzę w Ducha Świętego, święty Kościół powszechny, świętych obcowanie, grzechów
odpuszczenie, ciała zmartwychwstanie, żywot wieczny. Amen.
        Na dużych paciorkach (1 raz)
Ojcze Przedwieczny, ofiaruję Ci Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo najmilszego Syna Twojego, a Pana
naszego Jezusa Chrystusa, na przebłaganie za grzechy nasze i całego świata.
Na małych paciorkach (10 razy)
Dla Jego bolesnej męki, miej miłosierdzie dla nas i całego świata.
Na zakończenie (3 razy)
Święty Boże, Święty Mocny, Święty Nieśmiertelny, zmiłuj się nad nami i nad całym światem.

Komentarze są zamknięte.