Krucyfiks z kościoła na Tarchominie pochodzi z pierwszego, drewnianego wówczas kościoła przy ul. Myśliborskiej 100. Umieszczony był nad mensą ołtarzową oraz tryptykiem NMP Matki Pięknej Miłości w prezbiterium. Data jego powstania jest zagadkowa, ponieważ kronika parafialna wspomina go już w 1986 roku. Znajduje się tu wpis, iż w trakcie Pasterki (24 grudnia 1986 roku) sam Ksiądz Kardynał Prymas Józef Glemp odprawił Mszę Świętą i poświęcił Krzyż ołtarzowy. Przeczy temu sygnatura odnaleziona w trakcie ostatnich prac konserwatorskich. Na plecach Chrystusa autor wyrył napis: „ X(?)Chajec 1988”.

Krzyż nawiązuje do średniowiecznych krzyży ikonowych popularnych w XIII i XIV wieku na ziemiach włoskich. Inspiracją zapewne były ikony autorstwa włoskiego artysty Cimabue, właść. Cennim di Pepe (ok. 1240 – 1303)[1], które są często powielane i kopiowane przez artystów i ikonopisarzy. Najbardziej zbliżone w swym wyglądzie do krucyfiksu z parafii tarchomińskiej są dwie ikony: pierwsza z nich znajduje się w kościele San Domenico w Arezzo, z wizerunkiem Pantokratora na zwieńczeniu a druga eksponowana obecnie w muzeum przy kościele Franciszkanów Santa Croce we Florencji. Obydwie przedstawiają Chrystusa umęczonego na krzyżu, którego ramiona zakończone są wizerunkami Maryi i Jana Apostoła czytaj więcej »