Nieustająca Nowenna do Miłosierdzia Bożego – dzień 2



Zachęcamy każdego do wspólnej modlitwy.

Na stałe obejmujemy intencją: Kościół, naszą Parafię, Kapłanów, grzeszników ciężkich, dusze w czyśćcu cierpiące, konających i młodzież, za którą nikt się nie modli. Zawsze oddajemy Panu Jezusowi Miłosiernemu intencje każdej osoby modlącej się z nami.

30 czerwca 2022 r. odmawiamy Dzień 2 Nowenny, a następnie przez kolejne 8 dni kontynuujemy modlitwę (wszystkie dni Dzień 2 Nowenny).

Jezu, Panie mój, Ty jesteś moim Królem. Ty mnie prowadzisz, Ty mi pomagasz, Ty mnie dotykasz. Z Tobą o nic nie muszę się troszczyć. Jestem jak małe dziecko. Będę podążał za Tobą, bo mój Ojciec jest piękny i kochany, a ja mogę przy Nim czuć się bezpiecznie. Gdy niespodziewanie pojawią się niepokój, lęk, smutek czy troski dnia codziennego, zamknę oczy i wyznam Ci z głębi serca: „O Jezu, Ty się tym zajmij”. /fragment książki/

Ksiądz Dolindo Ruotolo

Jezus do serc tych, którzy mu służą  

Słowa, które ojciec Dolindo adresował szczególnie do kapłanów

               Każdy czyn w Twoim życiu, mój synu, musi być czynem duszpasterskim, i nic ze sfery doczesnej, nic materialnego nie może na ten czyn wpłynąć.  

​Jako kapłan musisz lśnić w promieniach Bożej dobroci, jak diament lśni w promieniach słońca. Musisz być pokorny, łagodny i pełen pokoju. Boża dobroć musi ujawniać się poprzez Ciebie; także Boże miłosierdzie.

​Niech Twoja dusza wzniesie się ponad inne dusze, w Twojej świętej posłudze – jako gołębica pokoju i czystości – pomiędzy kwiatami miłosierdzia.

​Czy mocno odczuwasz porywy natury? Czy Twój charakter jest mocny i porywczy?  

Obróć swe oczy na mnie, który znosiłem ciężar krzyża przez wzgląd na Ciebie, bez słowa skargi, a moim ostatnim słowem było pokorne: Ojcze wybacz im,

i miłosierdzie: Oni nie wiedzą, co czynią.   

Niech cierpliwość i słodycz Twoich uczynków służy mojej miłości.

​​​[ „Jesus to the Heart of His Minister”]

Tłumaczenie z języka angielskiego: Mariusz Partyka za zgodą Giovanny Invitti Ellis (casapater@gmail.com)

​ Są szczególnie dwa miejsca, gdzie kapłana nikt nie zastąpi. Pierwszym jest ołtarz, gdzie sprawowana jest Najświętsza Ofiara, źródło Bożego Miłosierdzia dla człowieka i świata. To pokazanie, że Eucharystia, a tym samym gromadzący się wokół Niej Kościół, to miejsce pokuty i nawrócenia oraz doświadczenia miłosierdzia samego Boga oraz czas modlitwy o miłosierdzie dla świata i człowieka (por. IV modl. euch.).

To Boże Miłosierdzie objawia się w mocy, jaka z Eucharystii płynie dla każdego wierzącego. Odkryła to św. s. Faustyna:

„Ten Chleb mocnych daje mi wszelką siłę do prowadzenia tego dzieła i mam odwagę do pełnienia wszystkiego, czego żąda Pan. Odwaga i moc, która jest we mnie, nie jest moja, ale Tego, który mieszka we mnie – [taka] jest Eucharystia. Jezu mój, jak wielkie są niezrozumienia; nieraz gdyby nie Eucharystia, nie miałabym odwagi iść dalej po tej drodze, którąś mi wskazał”

(Dz. 91).

Drugim takim miejscem, w którym kapłana nikt nie zastąpi, jest konfesjonał, gdzie następuje to chyba najbardziej intymne spotkanie z Bogiem bogatym w miłosierdzie. To tam jak echo powtarzają się te słowa

„Bóg, Ojciec miłosierdzia, który pojednał świat ze sobą przez śmierć i zmartwychwstanie swojego Syna i zesłał Ducha Świętego na odpuszczenie grzechów, niech ci udzieli przebaczenia i pokoju przez posługę Kościoła. I JA ODPUSZCZAM TOBIE GRZECHY W IMIĘ OJCA I SYNA, + I DUCHA ŚWIĘTEGO”

(formuła rozgrzeszenia przy spowiedzi świętej).

To właśnie przy ołtarzy i w konfesjonale kapłan w sposób szczególny staje się „alter Christus” czyli „drugim Chrystusem” a właściwie trzeba powiedzieć, że staje się narzędziem w rękach samego Boga. Wtedy uszy kapłana stają się uszami Chrystusa, by usłyszeć wołanie o miłosierdzie. Wtedy oczy kapłana stają się oczami Chrystusa, by spojrzeć na świat Krwią Chrystusa odkupiony, w którym nadal trwa Jego męka (por. Konstytucje i Reguły OMI). Wtedy serce kapłana staje się sercem Chrystusa, by ogarnąć miłosierdziem tych, którzy z utęsknieniem go oczekują. Wtedy słowa kapłana stają się słowami Chrystusa, który chce przynieść udręczonej ludzkości orędzie Dobrej Nowiny o Bożym Miłosierdziu. Wtedy dłonie kapłana stają się dłońmi Chrystusa, by nieść samego Boga i konkretną miłość miłosierną potrzebującemu człowiekowi.

Dzień drugi Nowenny do Miłosierdzia – z Dzienniczkiem

Dziś sprowadź Mi dusze kapłańskie i zakonne, i zanurz je w niezgłębionym miłosierdziu Moim. One dały Mi moc przetrwania gorzkiej męki; przez nie, jak przez kanały, spływa na ludzkość miłosierdzie Moje.

Jezu najmiłosierniejszy, od którego wszystko co dobre pochodzi, pomnóż w nas łaskę, abyśmy spełniali godne uczynki miłosierdzia, by ci, co na nas patrzą, chwalili Ojca miłosierdzia, który jest w niebie.

Ojcze Przedwieczny, spójrz okiem miłosierdzia swego na grono wybranych w winnicy swojej, na dusze kapłańskie i zakonne, i obdarz ich mocą błogosławieństwa swego, a dla uczuć Serca Syna swego, w którym te dusze są zamknięte, udziel im mocy i światła swego, aby mogli przewodzić innym na drogach zbawienia, by wspólnie śpiewać cześć niezgłębionemu miłosierdziu Twemu na wieki wieczne. Amen.

Komentarze są zamknięte.