Zachęcamy każdego do wspólnej modlitwy.
Na stałe obejmujemy intencją: Kościół, naszą Parafię, Kapłanów, grzeszników ciężkich, dusze w
czyśćcu cierpiące, konających i młodzież, za którą nikt się nie modli. Zawsze oddajemy Panu Jezusowi
Miłosiernemu intencje każdej osoby modlącej się z nami.
21 października odmawiamy Dzień 2 Nowenny, a następnie przez kolejne 8 dni kontynuujemy
modlitwę (wszystkie dni Dzień 2 Nowenny).
Ks. Adam Skreczko Uniwersytet w Białymstoku Kapłan jako szafarz Miłosierdzia Bożego
według bł. ks. Michała Sopoćki
- In persona Christi
Swoje rozważania o kapłanie jako szafarzu Miłosierdzia Bożego ks. M. Sopoćko opiera na
podstawowej prawdzie, że „najdoskonalszym i najwyższym kapłanem jest Chrystus, a inni
kapłani sprawują swój urząd tylko w imieniu Chrystusa, dlatego winni Go w tej pracy
naśladować, czyli zawsze i wszędzie uświadamiać sobie zadanie szafarzy miłosierdzia Bożego
i świadczyć je przez naukę i sakramenta” . Ta prawda była również często powtarzana przez
Sobór Watykański II: „kapłan pełniący posługę dzięki świętej władzy, jaką się cieszy w osobie
Chrystusa (in persona Christi), sprawuje Ofiarę eucharystyczną” oraz obecna w nauczaniu
innych papieży . Wyrażenie in persona Christi „znaczy więcej niż w imieniu czy w zastępstwie
Chrystusa. In persona to znaczy: w swoistym sakramentalnym utożsamieniu się z
Prawdziwym i Wiecznym Kapłanem, który Sam tylko Jeden jest prawdziwym i prawowitym
Podmiotem i Sprawcą tej swojej Ofiary – i przez nikogo właściwie nie może być w jej
spełnianiu wyręczony” . Źródłem kapłaństwa Chrystusowego w Kościele jest hojność Bożej
miłości, która „tkwi u podstaw Jego zbawczego planu, ponieważ «w tym przejawia się miłość,
że nie my umiłowaliśmy Boga, ale że on sam pierwszy nas umiłował» (1 J 4, 10)” . Właśnie w
tym kontekście posługa wyświęconego szafarza znajduje swą rację bytu. „Nikt nie może
samemu sobie udzielić łaski: jest ona zawsze darmo danym i przyjętym darem” . Wynika
stąd, że prezbiterzy są „wyposażonymi i uzdolnionymi przez Chrystusa sługami łaski” , są oni
żywymi znakami i nosicielami miłosierdzia. Jan Paweł II naucza, że kapłani są sługami i
przekazicielami miłosierdzia.
[..] Ksiądz Sopoćko wskazuje na konkretne okoliczności i sposoby głoszenia orędzia
miłosierdzia. Poucza kapłanów, „by o tym miłosierdziu Bożym często mówili w kazaniach
zarówno do osób doskonałych jak największych grzeszników”. Kapłan ma „w kazaniach, na
lekcjach religii i przy innych okazjach podkreślać miłosierdzie Boże, jak to czynił Pan Jezus w
swych przypowieściach o dobrym pasterzu, miłosiernym samarytaninie, synu marnotrawnym
itp.”. Ma on „ujawniać miłosierdzie Boże w sposobie głoszenia kazań – w tonie, dykcji,
modulacji, doborze słów odpowiednich, gdyż więcej tym sposobem zjednamy dla Boga dusz,
niż patetycznym gromieniem, wymyślaniem i łajaniem”. Kapłan ma tak czynić, bowiem
„wierni zwykle rozważają to, co poda im kapłan w kazaniu, co jest treścią modlitw
odmawianych lub pieśni śpiewanych”[..]
Dzień drugi Nowenny do Miłosierdzia – z Dzienniczkiem
Dziś sprowadź Mi dusze kapłańskie i zakonne, i zanurz je w niezgłębionym miłosierdziu Moim. One dały Mi
moc przetrwania gorzkiej męki; przez nie, jak przez kanały, spływa na ludzkość miłosierdzie Moje.
Jezu najmiłosierniejszy, od którego wszystko co dobre pochodzi, pomnóż w nas łaskę, abyśmy spełniali godne
uczynki miłosierdzia, by ci, co na nas patrzą, chwalili Ojca miłosierdzia, który jest w niebie.
Ojcze Przedwieczny, spójrz okiem miłosierdzia swego na grono wybranych w winnicy swojej, na dusze
kapłańskie i zakonne, i obdarz ich mocą błogosławieństwa swego, a dla uczuć Serca Syna swego, w którym te
dusze są zamknięte, udziel im mocy i światła swego, aby mogli przewodzić innym na drogach zbawienia, by
wspólnie śpiewać cześć niezgłębionemu miłosierdziu Twemu na wieki wieczne. Amen.