Ogłoszenia – XVII Niedziela Zwykła.



Rozpoczyna się sierpień, w którym wspominamy wiele ważnych dla Polski dat historycznych. Od wielu lat jesteśmy zachęcani do szczególnej wstrzemięźliwości od alkoholu w tym miesiącu. Uczyńmy to i w tym roku, abyśmy poprzez nasze wyrzeczenie przyczyniali się do wyzwolenia  wielu naszych rodaków z nałogu.

Dzisiaj  o godz. 17.30 Nieszpory niedzielne.

czytaj więcej »

Ogłoszenia – XVI Niedziela Zwykła.



Pan Jezus przypomina swoim uczniom o obowiązku odpoczynku po pracy. Gdy jednak wielki tłum znowu gromadzi się przy nich, Jezus od razu zaczyna nauczać. Odpoczynek jest konieczny do nabrania sił do dalszej pracy.  Pobyt na urlopie nie zwalnia nas od czynienia dobra, jeżeli tylko   nadarza się ku temu sposobność.

Dzisiaj  o godz. 17.30 Nieszpory o Matce Bożej.

czytaj więcej »

Peregrynacja relikwii św. Jozafata Kuncewicza. 20-21 .07.2018r.



ABY WSZYSCY BYLI JEDNO …” (J 17, 22)

RELIKWIE ŚW.JOZAFATA KUNCEWICZA W WARSZAWIE STOLICY POLSKI 

Jozafat (Jan) Kuncewicz (ok. 1580 – 1623) urodził się we Włodzimierzu Wołyńskim. Ojciec wysłał go na naukę do Wilna, gdzie związał się ze wspólnotą unicką, grupującą się wokół cerkwi św. Trójcy. W roku 1604 wstąpił do klasztoru bazylianów. Śluby zakonne złożył na ręce rezydującego w Wilnie metropolity kijowskiego Hipacego Pocieja, przyjmując imię Jozafat. Niebawem wyświęcony został na diakona, a w r. 1608 – na kapłana. Przykład zakonnej ascezy i jego gorliwość modlitewna i kaznodziejska przyciągały do parafii nowych wiernych, zaś do monasteru nowych kandydatów, z których najwybitniejszym był niewątpliwie Jan (w zakonie Józef) Welamin Rutski (1574-1637), późniejszy archimandryta monasteru wileńskiego i następca Hipacego Pocieja na stolicy metropolitalnej. Po objęciu przez Rutskiego metropolii kijowskiej, Kuncewicz został archimandrytą monasteru św. Trójcy. Współdziałając z Rutskim na polu reformy i odnowy życia zakonnego, przyczynił się m.in. do powstania nowicjatu w Byteniu k. Słonimia oraz monasteru w Żyrowicach, późniejszego głównego sanktuarium w Wielkim Księstwie Litewskim. W roku 1617 został biskupem-koadiutorem arcybiskupa połockiego z prawem następstwa, zaś w roku następnym – arcybiskupem połockim. Na tym stanowisku wsławił się gorliwością duszpasterską, licznymi wizytacjami, reorganizacją duchowieństwa i życia religijnego wiernych. Wydał m.in. Katechizm Reguły dla kapłanów. Był także autorem utworów o tematyce ascetycznej i apologetycznej. Ustanowienie w roku 1620 przez patriarchę Jerozolimy Teofanesa hierarchii „dyzunickiej” w Rzeczypospolitej spowodowało eskalację niechęci do zwolenników pojednania między Kościołami wschodnim i zachodnim, arcybiskup Jozafat zginął 12 listopada 1623 r. w Witebsku. Już w 1643 r.połocki hierarcha został beatyfikowany. Kanonizacja nastąpiła w 1867 r. Nie ulegające rozkładowi relikwie św. Jozafata spoczywały pierwotnie w Połocku. Zabrane stamtąd w początkach XVIII w. z obawy przed władzami carskimi, trafiły do Białej Podlaskiej na lubelszczyźnie, gdzie spoczęły w miejscowej cerkwi bazyliańskiej. W r. 1873 relikwie zamurowano w podziemiach cerkwi w celu uchronienia ich przed zniszczeniem. Wydobyto je potajemnie po 42 latach w roku 1915 i przewieziono do Wiednia do cerkwi św. Barbary. Stamtąd po II wojnie światowej trafiły do Rzymu i po dziś dzień spoczywają w bazylice św. Piotra. Część z nich (paliusz i dłoń) natomiast od wielu lat znajduje się w przemyskiej katedrze greckokatolickiej, skąd peregrynują po parafiach. czytaj więcej »

Ogłoszenia – XIV Niedziela Zwykła.



Pan Jezus przyznaje się do swojej rodziny, do swojego pochodzenia, swojego miasta i chociaż nie jest dobrze rozumiany, to jednak nie wypiera się swoich ziemskich korzeni.  Swojej historii nikt nie może zmienić, ale można jej nadać nowy, piękniejszy bieg. Uczmy się od Pana Jezusa, nie zapominając o tym, co było, i nie zrażając się przeciwnościami, budować własną drogę realizowania powołania  do szczęścia przekraczającego ziemski wymiar.

Dzisiaj  o godz. 17.30 Godzinki ku czci św. Michała Archanioła.

czytaj więcej »

Ogłoszenia – XIII Niedziela Zwykła.



Jezus, Pan życia i śmierci, dokonując cudu wskrzeszenia umarłych, zapowiadał największy cud: własne zmartwychwstanie. Śmierć, która zawsze jest wielką tajemnicą sprawiającą cierpienie bliskich zmarłego, w świetle zwycięstwa odniesionego przez Zbawiciela nabrała nowego znaczenia.    Jest bramą do życia wiecznego.

Dzisiaj posługę w naszej parafii kończy Ojciec Andrzej Jakimiak. Władze zakonne Pasjonistów powierzyły Ojcu nową funkcję. Jesteśmy bardzo wdzięczni za duszpasterstwo pełne gorliwości, zaangażowania i serca.

O godz. 17.30 nabożeństwo czerwcowe i procesja Eucharystyczna. O godz. 19 w sali pod zakrystią spotkanie dla uczestników adoracji Najświętszego Sakramentu; bardzo prosimy o obecność.

czytaj więcej »