Eucharystia, w której uczestniczymy, jest cudem dokonującym się na naszych oczach, lecz rzadko tak o niej myślimy. Może gdyby wśród nas Jezus dokonał znaku jak ucieszenie burzy na jeziorze Genezaret, przypadlibyśmy Mu do stóp. A tu, na tym ołtarzu, w czasie każdej Eucharystii dokonuje się cud: Bóg staje wśród nas i jest dla nas pokarmem. Niech nigdy nie zabraknie nam wiary w słowa Jezusa: „ Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata”.

Przypowieści mogą wzbudzić w nas modlitwę. Do jakiej modlitewnej odpowiedzi zaprasza Ciebie dzisiejsza przypowieść? Do modlitwy zachwytu i uwielbienia; modlitwy o mądrość; modlitwy o cierpliwość i wytrwałą nadzieję ? Przypowieści są Słowem Bożym i jeśli na to pozwolimy, mogą otworzyć nasze oczy na Boga bardzo bliskiego i obecnego dla nas. Przypowieści wspierały pierwszych chrześcijan w trudnych czasach i mogą też nas. Użyj swojej wyobraźni.

Eucharystia niedzielna jest dla każdego z nas źródłem i centrum życia duchowego. Bóg powierza nam siebie w drodze do nieba, jest pokarmem, który daje życie. Bądźmy wdzięczni, że Bóg jest na wyciągnięcie ręki, że nigdy o nas nie zapomina i stale czuwa nad nami.

Stajemy dziś wobec największej tajemnicy wiary, która mówi, że jest jeden Bóg w trzech Osobach: Ojca, Syna i Ducha Świętego. Próbujmy zrozumieć tę prawdę nie tyle umysłem, ile światłem wiary, bowiem nie o zrozumienie chodzi, ale o tajemnicę miłości, która spaja Osoby Boskie i w której my także mamy swoje miejsce.